Περίπατοι Κληρονομιάς

Ναός Αγίων Αποστόλων Θεσσαλονίκης

Ο Ναός των Αγίων Αποστόλων της Θεσσαλονίκης , μνημείο αναγνωρισμένο από την UNESCO, αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα αρχιτεκτονικής της Παλαιολόγιας περιόδου.

Βρίσκεται στο δυτικό τμήμα της πόλης, στην αρχή της σημερινής οδού Ολύμπου, κοντά στα δυτικά τείχη. Πρόκειται για παλαιό καθολικό μονής που πιστεύεται ότι ήταν αρχικά αφιερωμένη στη Θεοτόκο. Ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπο των σύνθετων πεντάτρουλλων τετρακιόνιων σταυροειδών εγγεγραμμένων ναών.
Κτίστηκε την περίοδο 1310­1314 από τον οικουμενικό πατριάρχη Νήφωνα τον Α'. Ο εσωτερικός διάκοσμος σώζεται αποσπασματικά καθώς η εκκλησία υπέστη καταστροφές από τους Τούρκους όταν μετατράπηκε σε τζαμί την περίοδο 1520­ 1530, με την επωνυμία Σοούκ Σου Τζαμί
. Δείτε το στο χάρτη.
 

Περισσότερες πληροφορίες: http://el.wikipedia.org/wiki/Ναός_Αγίων_Αποστόλων_Θεσσαλονίκης

Τείχη

Στην αρχική τους μορφή, τα τείχη και τα κάστρα της Θεσσαλονίκης περιέβαλλαν ολόκληρη την πόλη, συμπεριλαμβανομένης της πλευράς που βρέχεται από τη θάλασσα. Αυτό που λέμε σήμερα "Κάστρα της Θεσσαλονίκης" είναι μέρος μόνο της παλιάς οχύρωσης.


Γύρω στα μέσα του 3ου μ. Χ. αιώνα κατασκευάστηκε βιαστικά τείχος για την απώθηση επιδρομών των Γότθων. Όμως , οι συνεχείς βαρβαρικές επιδρομές των επόμενων αιώνων δημιούργησαν την ανάγκη για συνεχή συντήρηση και ενίσχυση των τειχών. Πάντως το αρχικό περίγραμμα δεν έχει αλλάξει ιδιαίτερα στο πέρασμα του χρόνου. Η μεγάλη ανοικοδόμηση των τειχών έγινε στα τέλη του 4ου επί βασιλείας του Μεγάλου Θεοδοσίου Α’. Όσον αφορά τις προσθήκες των Τούρκων στα τείχη, περιλαμβάνουν τον Λευκό Πύργο, τον κεντρικό Πύργο στο Επταπύργιο και το φρούριο Βαρδαρίου.

Βέβαια τα τείχη τον 19ο αιώνα θεωρήθηκαν εμπόδιο στην ανάπτυξη της πόλης. Έτσι, το 1870 συντελέστηκε η καταστροφή της μισής σχεδόν περιμέτρου των τειχών της Θεσσαλονίκης Όταν το 1912 η πόλη ξανάγινε ελληνική, τα τείχη δεν εξυπηρετούσαν κανένα στρατιωτικό σκοπό ενώ ένα μεγάλο μέρος είχε ήδη κατεδαφιστεί τις προηγούμενες δεκαετίες.


Περισσότερα: http://vizantinonistorika.blogspot.gr/2013/09/blog-post_10.html

Πασά Χαμάμ

Ανάμεσα στις παλιές πολυκατοικίες της περιοχής των Αγιων Αποστολων ανακαλύπτεις το Πασά Χαμάμ . Πρόκειται για ένα χαμάμ της Οθωμανικής περιόδου στη Θεσσαλονίκη.
Βρίσκεται στη συμβολή των σημερινών οδών Πηνειού, Κάλβου και Π.Καρατζά, κοντά στο Ναό των Αγίων Αποστόλων. Κτίστηκε στη δεκαετία 1520­1530 από τον Τζεζερί­ζαντέ Κοτζά Κασίμ πασά. Αρχικά επρόκειτο για απλό λουτρό με την κλασική αρχιτεκτονική διάταξη, ενώ αργότερα λειτούργησε ως διπλό. Το νέο τμήμα προοριζόταν για τους άνδρες, ενώ το αρχικό για τις γυναίκες. Το Πασά Χαμάμ ήταν περισσότερο γνωστό ως Λουτρά «Φοίνιξ» είναι το τελευταίο που λειτουργούσε στη Θεσσαλονίκη μέχρι και το 1981, αλλά έκλεισε λόγω των εκτεταμένων ζημιών από το σεισμό του 1978. Έχει κηρυχτεί ιστορικό και διατηρητέο και σήμερα ανασκαφές στο μετρό.

Δείτε το στο χάρτη.
.

Περισσότερα: http://www.parallaximag.gr/thessaloniki/o-hartis-tis-polis-pasa-hamam

Ξενοδοχείο Βιέννη

Το ξενοδοχείο «Βιέννη», στην αρχή της οδού Εγνατία και πολύ κοντά στην πλατεία Δημοκρατίας (ή Βαρδαρίου) χτίστηκε μεταξύ 1929 – 1931, στα ερείπια του ναού της Αγ. Κυριακής που στη συνέχεια μετατράπηκε σε τζαμί με την ονομασία Μπούρμαλι, με σχέδια του αρχιτέκτονα Γ. Καμπανέλλου. Το κτίριο είναι τριώροφο, η δε διαμόρφωση της όψης του χαρακτηρίζεται από τις εκλεκτικιστικές τάσεις της εποχής. Το ξενοδοχείο είχε 55 δωμάτια, ενώ αποτελούσε επιλογή διαμονής για τον αείμνηστο Βασίλη Τσιτσάνη. Από το 1965 είναι εγκαταλλελειμμένο ενώ στις μέρες μας παραμένει ανεκμετάλλευτο, ανήκει δε σε 20 ιδιοκτήτες.



Περισσότερα: http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=55&artid=140464

Αγαλμα Βασιλιά Κωνσταντίνου

Βρίσκεται στην πλατεία Δημοκρατίας ή αλλιώς Βαρδαρίου. Είναι το μαρμάρινο άγαλμα με υψηλό βάθρο ,του έφιππου αξιωματικού του Ελληνικού Στρατού κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, και μετέπειτα βασιλιά της Ελλάδας, Κωνσταντίνου.


Ο Κωνσταντίνος, στον οποίο ο πατέρας του είχε δώσει τον τίτλο του Δούκα της Σπάρτης, σπούδασε στη Χαϊδελβέργη της Γερμανίας. Στις 27 Οκτωβρίου του 1889, ο Κωνσταντίνος παντρεύτηκε τη Σοφία της Πρωσίας. Ο Κωνσταντίνος ανήλθε στο θρόνο μετά το τραγικό γεγονός της δολοφονίας του Γεωργίου Α΄ την 18η Μαρτίου του 1913 στη Θεσσαλονίκη. Στις 27 Σεπτεμβρίου του 1922, ο θρόνος πέρασε στο Διάδοχο Γεώργιο, ο οποίος ονομάστηκε Γεώργιος Β΄. Τέσσερις μήνες αργότερα, στις 11 Ιανουαρίου του 1923, ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος Α΄ πέθανε σε ένα ξενοδοχείο στο Παλέρμο της Σικελίας.


Περισσότερα: http://www.coinsmania.gr/cm/modern/konstantine.htm

Τοπ-Χανέ

Το φρούριο Βαρδαρίου, γνωστό στους Θεσσαλονικείς με τις επωνυμίες “Τοπ-χανέ” (πύργος Οπλοστασίου) και “Ταμπά-χανέ” (πύργος Βυρσοδεψείων), αποτελείται από έναν πεταλόμορφο ελλειπτικό περίβολο και μια μικρή προεξοχή προς το βορρά, όπου ενσωματώθηκε ένα μικρό τμήμα του δυτικού περιβόλου.


Κτίστηκε τον χειμώνα του 1546 από τον Σουλτάνο Σουλεϊμάν το Μεγαλοπρεπή (1520-1566), κατά τη διάρκεια μιας σύντομης παραμονής του στην Θεσσαλονίκη, για την προστασία της δυτικής πλευράς του λιμανιού. Είναι ένα πολύ παλιό σύστημα οχυρώσεων (ένας πύργος του, ο πρόβολος Δουργούτη χρονολογείται στον 9ο μ.Χ. αιώνα) που διαρρυθμίστηκε οριστικά ως οπλοθήκη και κανονιοστάσιο τον 16ο αιώνα.

Σήμερα το βυζαντινό κτίσμα είναι εντελώς παραμελημένο. Μέσα στον χώρο βρίσκεται το κτίριο του ΙΚΑ Πύλης Αξιού, ενώ το Δικαστικό Μέγαρο είναι κτισμένο πάνω στα ερείπια των τειχών.







Δείτε το στο χάρτη
 




Περισσότερες πληροφορίες: http://www.thessalonikiartsandculture.gr

Οικία Πετρίδη

Η Οικία Πετρίδη, γνωστή και ως "Βίλα Πετρίδη", είναι ένα νεοκλασικό κτίριο που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Αναγεννήσεως, Καζαντζάκη και Ταντάλου, απέναντι από τα δικαστήρια. Χτίστηκε στα 1896 ή στις αρχές του 20ου αιώνα (1905-1910). Σύμφωνα με προφορική μαρτυρία του τελευταίου ιδιοκτήτη, το σπίτι αυτό χτίστηκε από Βούλγαρο ιδιοκτήτη.



Αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως βουλγαρικό προξενείο και μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, αγοράστηκε από την οικογένεια Πετρίδη στην οποία άνηκε ως το 1969. Λίγα χρόνια αργότερα κρίθηκε διατηρητέο και περιήλθε στην κυριότητα του δήμου Θεσσαλονίκης.



Το κτίριο αποτελεί ένα πολύ αξιόλογο δείγμα εκλεκτιστικού ύφους με επιδράσεις της Art Nouveau αρχιτεκτονικής, με πολλά καμπύλα στηθαία, φυσικά μοτίβα και πολλές ανάγλυφες διακοσμήσεις. Αποτελείται από υπόγειο, ισόγειο, όροφο και τμήμα δεύτερου ορόφου (σοφίτα).



Για χρόνια η Βίλα Πετρίδη έστεκε ρημαγμένη ανάμεσα σε γκρίζες, μουντές, πολυκατοικίες. Το 2006 ξεκίνησε από τον Δήμο Θεσσαλονίκης το έργο της αποκατάστασης του κτιρίου. Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν τον Οκτώβριο του 2013, και ο χώρος παραδόθηκε στο κοινό τον Ιανουάριου του 2014.  



Δείτε το στο χάρτη.





Περισσότερες πληροφορίες: http://www.greekarchitects.gr

Παλιός Σιδηροδρομικός Σταθμός Θεσσαλονίκης

Ο Σιδηροδρομικός σταθμός Θεσσαλονίκης, που ονομαζόταν σιδηροδρομικός σταθμός της Ανατολής ή σταθμός των ανατολικών σιδηροδρόμων, σήμερα είναι γνωστός ως ο παλιός σιδηροδρομικός σταθμός. Βρισκόταν στα δυτικά του λιμανιού, βορείως των κήπων του Μπες Τσινάρ.



Η πρώτη σιδηροδρομική γραμμή κατασκευάστηκε, υπό τη χρηματοδότηση της αυστριακής εταιρίας «Ανατολικοί Σιδηρόδρομοι», στα 1871-1874.


Η κατασκευή της πρώτης σιδηροδρομικής γραμμής έδωσε τεράστια ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη της πόλης. Ο σιδηρόδρομος ήταν η αρχή μιας σειράς μεγάλων αλλαγών για την οικονομία που οδήγησαν στον εκσυγχρονισμό της πόλης και έδωσαν στην Θεσσαλονίκη τα αστικά χαρακτηριστικά μιας ευρωπαϊκής πόλης.

Στις αρχές του 20ού αιώνα η Θεσσαλονίκη είχε συνδεθεί με τα Δυτικά Βαλκάνια και την Ευρώπη, αλλά και την Κωνσταντινούπολη χάρη στο σιδηρόδρομο. Η Θεσσαλονίκη δεν ήταν πλέον μόνο το σημαντικότερο λιμάνι της Μακεδονίας, ήταν ταυτόχρονα και το κυριότερο σιδηροδρομικό κέντρο.




Δείτε το στο χάρτη.
 




Περισσότερες πληροφορίες: http://www.parallaximag.gr